Zdjęcie: Claudio Fuentes Madan
Już od tygodni biję się z myślami o tym, by na poważnie odpocząć sobie od Octavo Cerco. Nie chciałabym dramatyzować, ale wychodzi na to, że to co w zamierzeniu miało być próbą osobistego wyzwolenia się, z czasem zamieniło się w ogromną odpowiedzialność. Nie podoba mi się to. Chcę pisać dalej a to nie dlatego, że od tygodnia nic nie opublikowałam, ale ponieważ potrzebuję mojego połączenia ze światem.
Kończąć mój wewnętrzny spór, doszłam do zasadniczego wniosku, że nadszedł już czas na odpoczynek. Pośród naszego rządu, letniego upału i naszej wyspy całkowicie zatracam wewnętrzny spokój i mijające tygodnie. Tak nie może być. Będę spała 12 godzin dziennie i spróbuję rzucić palenie. Odpocznę od wiadomości telewizyjnych (Noticiero Nacional de Televisión) i gazet (Periódico Granma), od których to jest mi wskazane odpocząć. Skończę też moje drugie opowiadanie.
Tymczasem proszę wszystkich o wybaczenie i wyrozumiałość (wszystkim sieciowym trollom i pasożytom mówię: nie cieszcie się tak, to tylko króciutka przerwa). Zostawiam wam "Pavimento", moje pierwsze opowiadanko opublikoane w numerze ósmym czasopisma Voces pod pseudonimem Dalila Douceca.
Kończąć mój wewnętrzny spór, doszłam do zasadniczego wniosku, że nadszedł już czas na odpoczynek. Pośród naszego rządu, letniego upału i naszej wyspy całkowicie zatracam wewnętrzny spokój i mijające tygodnie. Tak nie może być. Będę spała 12 godzin dziennie i spróbuję rzucić palenie. Odpocznę od wiadomości telewizyjnych (Noticiero Nacional de Televisión) i gazet (Periódico Granma), od których to jest mi wskazane odpocząć. Skończę też moje drugie opowiadanie.
Tymczasem proszę wszystkich o wybaczenie i wyrozumiałość (wszystkim sieciowym trollom i pasożytom mówię: nie cieszcie się tak, to tylko króciutka przerwa). Zostawiam wam "Pavimento", moje pierwsze opowiadanko opublikoane w numerze ósmym czasopisma Voces pod pseudonimem Dalila Douceca.
Tłumaczenie:
Bartosz Szotek
